‘Onbeperkt leefbaar’. Dat is het thema dit jaar.

 

Onbeperkt

 

Leefbaar

 

Vandaag voel ik dankbaarheid. Dankbaarheid om te kunnen zijn wie ik ben. Dankbaarheid om hier uiting aan te geven op de manier die mij ligt. Dankbaarheid om te kunnen dragen en doen wat ik wil. Dankbaar om de mogelijkheden die ik heb gekregen en per moment krijg. Dankbaar om te geloven wat ik geloof zonder hier een naam aan te hoeven geven. Dankbaar om naar buiten te gaan zonder extra risico. Dankbaar voor mijn stem, die ik mag verheffen en gebruiken.

 

Vandaag denk ik aan de vrouwen die niet mogen kiezen en geen keuze hebben. De vrouwen en meisjes die niet naar school mogen. Vrouwen die niet naar buiten mogen zonder begeleiding. De vrouwen die vastzitten in onvrijwillige, liefdeloze huwelijken. Meisjes die te vroeg naar het altaar worden begeleid. De vrouwen die geen baas zijn over eigen lichaam. De vrouwen waarvan de woorden gesmoord worden, verboden om uit te spreken. De vrouwen in beklemmende stilte en ruimte.

 

Vandaag hoop ik op het overwinnen van liefde. Van licht. Opdat iedereen gelijk behandeld zal worden. Tenslotte ben ik jou en jij ook mij. Als dat besef gaat leven en wanneer we dat gaan voelen. Dan zal er geen onderdrukking, macht en verschil meer zijn. Wanneer ik jou pijn doe, doe ik mezelf dan pijn en andersom.

 

Hun leed en pijn dreunt ook in mijn en onze ziel door en kruipt onder onze huid. Net als onze stemmen, geluk en liefde kunnen zorgen voor een hoopvolle flikkering in het hart en uitgestoken warme hand aan een vreemdeling, die tegelijkertijd bekend is, want wij zijn samen één en gelijk.

 

Niet afgesloten en ver (van mijn bed show), maar verbonden en dichtbij. Niet in stilte de andere kant op kijken, maar als een schreeuw in de donkerste nacht met de twinkeling van ontelbaar vlammende sterren.

 

Onbeperkt leefbaar.

 

Ongetemd

 

Onbegrensd

 

Samen.