Hi lieve jij,

Wat fijn dat je er bent. Ik stel me graag aan je voor. Best lastig. Ik kijk nu al een tijdje naar deze eerste regel die er vrij makkelijk uit rolde. Ik heb er laatst nog een stukje over geschreven, over dat voorstellen. Wat voor kenmerken gebruik jij om jezelf te beschrijven? Nou hier komt mijn verhaaltje dan, een stukje kwetsbaarheid, 100% oprechtheid en veel liefde voor jou, lief mens. 

Ik ben Ellis. Ellis De Locht. Ik ben een empathisch persoon, ik trek mij het leed in de wereld erg aan (soms zelfs iets te veel) en wil graag een verandering maken. Ik ben overtuigd van de uitspraak ‘verbeter de wereld en begin bij jezelf’. Ik laat me niet ontmoedigen door mensen die me dan vertellen ‘dat het toch allemaal geen zin heeft’. Ik ben gek op reizen, het ontdekken van andere culturen en de grootsheid van de natuur. Ook ben ik altijd al graag creatief bezig geweest, ik kruip dan helemaal in mijn eigen wereld en vergeet alles om me heen. Benieuwd naar mijn creaties? Neem dan ook een kijkje in mijn webshop ‘way of moon’.

Ik heb er ook een best hobbelige weg op zitten, zoals waarschijnlijk iedereen hobbels op zijn of haar weg tegenkomt. ‘Het is vallen en opstaan toch?’ Nou ja om eerlijk te zijn ben ik ook wel eens een tijdje blijven liggen hoor. Geen energie meer om op te staan, geen zin, geen puf. ‘Laat me hier maar liggen’. Na een tijdje besefte ik me dan toch dat blijven liggen eigenlijk geen optie is. Dan is het aan jezelf om hulp te gaan zoeken. Best lastig. Toegeven dat het niet meer lukt, erkennen van een probleem en het om hulp vragen. Het voelde als falen, alsof ik een mislukking was. Destijds dan hé, nu kan ik daar heel anders naar kijken. Ik vind het super sterk als je om hulp durft te vragen, of het nu om lichamelijke of mentale klachten gaat. Je bent juist krachtig als je toegeeft dat het je niet meer alleen lukt. De kracht van kwetsbaarheid. En het beginpunt van groei. Alle keren dat je op je … ging, zijn dat niet juist de gebeurtenissen die je gevormd hebben tot de persoon die je nu bent?

Goed, ik ben dus hulp gaan zoeken in uiteenlopende richtingen. Van psycholoog tot acupuncturist. Ik heb zelfhulpboeken verslonden, dagenlang gemediteerd en een plantceremonie gedaan. Om uiteindelijk tot de realisatie te komen dat ik al heel en compleet ben, dat de oplossing niet buiten mezelf ligt. Ik mag mezelf met meer liefde en begrip gaan benaderen. Er is niks mis met ons als mensen, er is niks mis met ons in de kern. Soms zijn we alleen een beetje verdwaald en dan is het fijn als iemand je weer de goede richting in kan sturen.  

Dit brengt me dan ook bij de reden voor mijn beroepskeuze. Ik help graag, ik luister graag en ik maak graag het verschil. Mijn visie hierin is dat iedereen een licht in zichzelf heeft dat alleen maar wacht om te kunnen schijnen. Ik ben ervan overtuigd dat zelfs in je donkerste dagen, dit licht vanbinnen schijnt. Je hoeft er alleen maar met je aandacht naar terug te keren. Ik zou je graag willen helpen met het vinden van jouw licht. 

We nemen gedurende ons leven een hele hoop mee; trauma’s, patronen, beperkende overtuigingen, familiesystemen, et cetera. Onze rugzak wordt steeds voller en we nemen nooit eens de tijd om er wat uit te halen of om eens rustig te kijken wat er in zit. Ik zou graag met liefde met je mee kijken. 

Ik heb mijn reiki niveau 1, 2 en master behaald. Verder heb ik de opleiding tot holistisch therapeut (en verscheidene andere opleidingen) afgerond. Hierin wordt er gekeken naar de mens als geheel. Ik heb hier een gereedschapskist vol met tools aangereikt gekregen om in te zetten tijdens behandelingen. Ik heb geleerd over innerlijk kind werk, trauma’s, de sedonamethode, klankschalen, edelstenen, verliesbegeleiding, stervensbegeleiding, EFT, familieopstellingen, voice dialogue en nog veel meer. Zo kunnen we samen kijken wat bij jou past en wat je verder kan helpen bij het bekijken van wat je met je meedraagt. 

 

Ik ben er sterk van overtuigd dat wij mensen elkaar wat meer mogen helpen. We leven in een zeer gehaaste maatschappij, waarin er niet zoveel tijd is voor elkaar en ons gevoel. Gevoel wordt weggewuifd als zwak, onbeduidend en zelfs onbetrouwbaar. We leven totaal in ons hoofd. En toch hebben we allemaal wel degelijk gevoelens, emoties, een intuïtie. Dit wordt alleen de kop in gedrukt door ons verstand. Begrijp me niet verkeerd, zeker niet onnodig die hersenpan, anders zou er een hele hoop niet mogelijk kunnen zijn. Echter is het zo dat dit gevoel er wel is, je kunt dit niet uitzetten. Het gaat zich ergens in je lichaam verzamelen en vastzetten, wanneer je dit structureel onderdrukt. Ik zou je graag helpen wat meer naar je gevoel terug te keren, zonder dat je in een emotioneel persoon hoeft te veranderen. 

Ik hoop dat je een beetje een idee hebt gekregen van wie ik ben en wat mij beweegt. 

Veel liefs, 

Ellis