Toen ik laatst aan iemand probeerde uit te leggen wat ‘ Voice Dialogue’ inhoudt en ik over onze ‘deelpersoonlijkheden’ vertelde, werd ik in eerste instantie toch even vreemd aangekeken. 

Dat is helemaal oke. Ik begrijp hoe het klinkt. 

Nee lief mens, ik probeer hier niet te zeggen dat wij allemaal meerdere persoonlijkheden hebben. Alhoewel…

Ken jij de kritische stem waarvoor iets nooit genoeg is en zal zijn?

Blijf jij soms ook tot perfectie streven bij die ene opdracht? Of in je uiterlijk?

Kijk jij soms in de spiegel en kijkt er vanuit daar een priemende, kritische blik naar je terug?

Voel jij soms echt dat je niet meer kan, maar is er dan een stem die zegt dat je toch nog even wat harder moet rennen? Toch nog wat meer ballen hoog moet gaan houden?

Voel jij je soms ook even helemaal leeggezogen en weet je niet waarom?

Vind jij het lastig de controle los te laten? Geeft dit je angst?

De criticus, de perfectionist, de pleaser, de clown, de harde werker, de redder, de controleur, de pusher, de rechter. Herkenbaar? 

Aangenaam, ik ken ze ook. 

Ze leven ook in mijn leven en in mijn hoofd. Soms op de achtergrond, soms op de voorgrond. Allemaal in het leven geroepen om het kleine kind dat wij waren te beschermen. Onze innerlijke beschermer had namelijk al gauw door welk gedrag beloond werd en welk gedrag niet gewaardeerd werd. Deze deelpersoonlijkheden (maskers) hebben ons leven gered. Ze hebben ervoor gezorgd dat we liefde, eten, warmte en waardering kregen.

Echter zijn het dezelfde deelpersoonlijkheden die het ons nu af en toe (of vaak) best lastig maken. Ze zorgen voor de ononderbroken innerlijke dialoog, waarbij het moeilijk is je eigen stem te onderscheiden. Vaak hebben we dit niet eens in de gaten, zo normaal is het geworden. Probeer maar eens af te stemmen op ´radio gekkenwerk´ en hoor deze dialoog bewust aan. Vanuit je bewuste ego. 

Maak dan de bewuste keuze waar jij naar gaat luisteren, wat jij daadwerkelijk wil, wat jou energie geeft in plaats van dat het je enorm veel energie kost.

We hebben het soms ook wel eens over de spreekwoordelijke bus. De bus van jouw leven. Wie zit er bij jou aan het stuur? Wie roept er bij jou het luidst? Naar wie luister je?

Oftewel leef jij of word je geleefd?